ผมเริ่มต้นการสำรวจในรอบนี้วันที่ 16 มกราคม 2554 โดยเริ่มต้นที่จ.สุราษฎร์ธานี ผมแวะพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองสุราษฎร์ เพื่อพบกับ Marcello Catalano เพื่อนผู้ร่วมอุดมการณ์ของผม ซึ่งมาถึงก่อนผมยังไม่ข้ามคืน ก่อนหน้าที่เราจะพบกัน เค้าเดินทางไปสำรวจ N. kampotiana ที่จ.ตราด และมีทั้งข่าวดีและข่าวร้าย คือ เขาได้พบสถานที่ใหม่ ๆ สำหรับ N. kampotiana และข่าวร้ายคือ แต่ละที่ที่พบ มีปริมาณต้นอยู่น้อยมาก ซึ่งกลายเป็นปัญหาสำหรับการอนุรักษ์ของพวกเรา ผมได้รับกิ่งที่ เชลโล ได้ตัดมาให้กับผมชำ เพื่อโอกาสหน้าเราจะนำกลับไปปลูกในป่าธรรมชาติ เพื่อเพิ่มจำนวนในอนาคต น่าเสียดายที่รอบนี้เขาไปไม่พบฝักที่แก่พอที่จะเก็บเมล็ดมาเพาะ หวังว่าเราจะโชคดีในวันพรุ่งนี้
เช้าวันต่อมา หลังจากหาอะไรทานรองท้องในมื้อเช้า เราก็ออกเดินทางตามข้อมูลเพียงเล็กน้อยที่เรามี ใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมง ในการหาข้อมูลเพิ่มเติม จากคนในพื้นที่ เราก็ได้พบ พวกมัน ในบริเวณที่เป็นทุ่งหญ้าเตี้ย ๆ มีต้นไม้พุ่มขึ้นไม่มากนัก ลักษณะเป็นป่าละเมาะโปร่ง ๆ ที่ต้นไม้ไม่สูงมากนัก
ชนิดนี้ขึ้นอยู่ที่พื้น ในทุ่งหญ้า
ในบริเวณนี้มีเพียง N. suratensis เพียงชนิดเดียว บริเวณรอบข้าง ล้อมรอบไปด้วยป่ายาง และป่าปาล์ม
มาดูหม้อกันดีกว่า ว่าสีสันสวยงามขนาดไหน
สีแดงสดมาก หม้อล่างสวย ๆ แม้จะเข้าหน้าแล้งแล้ว หม้อก็ยังคงเหลือความสดอยู่
มีอยู่เยอะจริง ๆ
ดูหม้ออ้วน ๆ บ้าง
หม้อล่างขนาดใหญ่ที่เราพบในทุ่งนั้น
มาดูหม้อบนกันบ้าง suratensis นั้นพบในป่าที่ต้นไม้ไม่สูงมากนัก ดังน้นมันจึงมีลำต้นเลื้อยที่ไม่ยาวมากนักเช่นเดียวกัน
หม้อบนก็มีทั้งสีสด ๆ และสีซีด ๆ
ดูดอกและเมล็ดกันหน่อย
ซูม ๆ ดูหน่อย
โชคดีมาก ที่สถานที่บริเวณนี้เป็นที่ดินของส่วนราชการ จึงไม่มีการทำการเกษตรใด ๆ ไม่อย่างนั้นคงจะสูญพันธ์เหมือนกับบริเวณใกล้เคียง ซึ่งเต็มไปด้วยสวนยาง และสวนปาล์ม
ในวันนั้นเราได้เก็บเมล็ดมาจำนวนหนึ่ง และจำนำไปเพาะเลี้ยงเพื่อขยายพันธุ์และแจกจ่ายให้กับผู้ที่สนใจต่อไปครับ